De slipketting methode
       
           
 

Wat is een slipketting en hoe werkt het

De slipketting is een metalen kettingkje die in een lus om de hals van de hond word gedaan. Voor een goede werking moet de slipketting goed passen. Als de ketting om de hals van de hond zit moet deze passen omdat hij anders niet goed werkt. Het eerste nadeel is dan ook van deze methode dat je als je hond in de groei is je een aantal keer een nieuwe moet kopen om een passende ketting te houden. De ketting zit goed als hij van ringetje tot ringetje losjes om de hals hangt en makkelijk over de kop van de hond kan worden getrokken.

 
       
De slipketting
 
Nog een nadeel van de slipketting is dat hij vaak verkeerd om om wordt gedaan en voor een juiste werking je je hond moet leren aan een vaste kant te lopen (in de regel aan de linkerkant). Als je de ketting verkeerd om doet wordt het een wurg ketting en dit is niet echt prettig voor de hond.
 
   
De correcte manier van de ketting om doen. De foute manier van de ketting om doen.
                 

Je kijkt hier naar de hond alsof hij aan de linkerkant moet meelopen. Als je de beide foto's vergelijkt kun je zien dat op de eerste foto de ketting goed om zit en op de 2de niet. Bij de 1ste foto zie je als het ware het kettingkje in het ringetje verdwijnen (als een weg die een tunnel in loopt). Als je deze op deze manier aan trekt zal de ruimte om de hals strakker worden en als je hem ontspant dan wordt de ketting ook vanzelf weer ruimer. Op de 2de foto loopt de ketting naar beneden in het ringetje (er zit een gat in de weg en je valt naar beneden als je de denkbeeldige tunnel in rijd). Als je de ketting nu aantrekt en weer ontspant dan zal de ruimte om de hals strak blijven en is de werking van de ketting nutteloos. Als je hond normaal gesproken rechts zou volgen dan zou foto 2 de juiste zijn en foto 1 de foute. Je kunt dit het beste eerst om je eigen pols proberen zodat je de werking van de slipketting goed snapt voordat je hem om je hond heen doet. snap je dit niet, of vind je dit ingewikkeld, kies dan voor een andere trainings methode .

                 
Trainen met de slipketting werkt op basis van een pijnprikkel (correctie) en beloning. Vroeger gebruikte practisch elke hondenschool deze methode maar tegenwoordig wordt dit meestal als achterhaald beschouwd, en wordt het soms zelfs een wrede manier genoemt. Dit puur om ethische redenen. Tegenwoordig is er meer vraag naar een positieve trainings methode die je hond leert iets te doen omdat hij het wil doen (het levert iets op) in plaats van dat hij hier een negatieve motivatie (pijnprikkel) krijgt om iets te laten.
De slipketting werkt dus op basis van een correctie door een korte ruk te geven en er zo een pijnprikkel in de nek onstaat. Eerder werd er altijd verteld dat deze methode goed is omdat het de correctie van de moeder of alfa na bootst. Dit is niet helemaal waar. Een correctie van een alfa is meestal namenlijk gericht op totale overgave en wordt dus niet gestopt tot de hond zich onderdanig opstelt. Over het algemeen willen we dit beeld niet zien als je samen met je hond aan het werk bent. daarbij komt nog dat geen enkele hond/wolf een ander corrigeerd voor iets dat beter kan. Wij gebruiken een slipketting slechts in de training om een oefening aan te leren en te perfectioneren. In het wild word aan leren gedaan door copieeren en perfectioneren door de mate van succes.

Persoonlijk vind ik de slipketting geen wrede manier van trainen, zoals veel mensen beweren, en in sommige opzichten vind ik de methode zelfs goed. Ik ben wel van mening dat de slipketting zelf niet nodig is (tenzij er een probleem is, of er sprake is van een hond met enorm sterke nek), omdat de methode ook gewoon kan worden uitgevoerd met een halsband. Veel mensen vinden deze methode slecht omdat het gebaseerd is op een correctie maar ze vergeten dan dat deze correctie altijd op de weegschaal wordt gelegd met een beloning. Tegen over een correctie staat minimaal 1, dan niet meer, grote beloningen in de vorm van spel of lekkers.
 
Wat zijn dan de voordelen van een slipketting. De voordelen van een slipketting, vind ik, zijn dat je hond snel leert om iets niet te doen. Ik gebruik de slipketting soms nog bij probleemhonden die imuum zijn voor een soortgelijke correctie met een gewone halsband. Het gaat hier dan meestal om honden als rotweilers, bulldoggen en dergelijke honden met een zwaar sterk lijf en een gespierde nek. Meestal pas ik dit dan toe als honden continu trekken aan de lijn. Een ander voordeel, vind ik, is dat bazen sneller leren om met hun hond aan een slappe lijn te lopen. Dit moet ook wel anders kun je onmogenlijk de slipketting gebruiken als trainings middel. Ik grijp vaak terug in mijn lessen naar de "ouderwetse" slipketting methode. Deze is namenlijk ook prima te beoefenen met een gewone halsband. Meestal gebruik ik deze methode alleen voor het volgen (en dan vooral om trekken te voorkomen). Ik heb nog nooit zoveel trekkende honden gezien als sinds de introductie van de clicker. Mijn ervaring verteld mij dat met volgen de bazen een slipketting methode (met gewone halsband) sneller doorhebben en resultaten boeken dan met een clicker. Voor andere oefeningen is dit weer anders om.
 

Hoe train je met een slipketting?

Om met een slipketting te kunnen trainen moet je allereerst de werking er van goed snappen. Snap je dit niet, kies dan voor een andere trainings methode.

Het belangerijkste is dat je een slappe lijn hebt die je met 2 handen voor je buik vast houd. Het eerste dat meestal fout gaat in welke training dan ook is dat de hond begint te trekken. Als de hond eenmaal aan de lijn trekt en de lijn dus strak staat kun je geen correctie uitvoeren. Hiervoor moet de lijn namenlijk slap hangen. Om toch een correctie uit te voeren ga je in dergelijk geval eerst met een vlotte beweging met je handen naar beneden (van je buik naar richting de hond of linker heup) en geef je dan een korte snelle ruk waarbij je je handen naar je rechter schouder brengt om deze vervolgens direct in het zelfde vlotte tempo weer naar je uitgangs positie voor je buik te brengen zodat de riem direct weer slap komt te hangen. Zou je je handen niet direct terug brengen naar je buik dan werkt de correctie niet als een correctie maar meer als een wurging. Een correctie duurt niet langer dan een seconde en inwerking hiervan hangt af van je hond (de groote) en hoeveel je met je handen beweegt. In de regel blijven je handen in een straal van ongeveer 40 cm rond je uitgangs positie (=handen voor de buik). Hoe makkelijker je hier in wordt hoe kleiner deze straal wordt.

Natuurlijk loop je met deze methode niet voordurend aan je hond te rukken en is het de bedoeling dit zoveel mogenlijk te voorkomen. In eerste instantie moet je, zoals bij elke methode, je hond met je stem en lichaamstaal motiveren om te doen wat je zegt.

 

Dit alles is eigenlijk kort samengevat waar het om draait in de slipketting methode. Dit maakt dat het een relatief simpele methode is die door de meeste mensen goed is uit te voeren. Zoals met elke methode adviseer ik om inelkgeval enkele lessen te volgen bij een school die deze methode handhaaft als je hier niet bekend mee bent. Dit om alles goed onder de knie te krijgen. De meeste fouten worden namenlijk vaak niet door je zelf herkent als deze methode nieuwe voor je is tot het te laat is.