Een hond (en elk ander levend wezen) leert door ervaring, dat is duidelijk. Je kunt een voorpoot van een hond optillen en zeggen poot!, de hond begrijpt dit in eerste instantie niet. Maar als je het 10 keer achter elkaar hebt gedaan dan zal hij misschien de elfde keer zijn poot alvast optillen zodra hij je hand ziet aankomen. In dit geval heeft de hond door herhaling en ervaring geleert dat als jou hand in de buurt van zijn poot komt hij die op moet tillen. Dit bevestigen wij dan nog eens met een enthousiaste "goed zo! braaf". We geven de hond aandacht en dit is wat hij wil. Dit is overigens een leuk testje om te kijken hoe snel je hond leert, maar dat ter zijde. Dit is de manier waarop een hond (en dus ook elk ander levend wezen) dingen leert.

Aan het bovenstaande kunnen we afleiden dat een hond dus leert door ervaring, en ervaring is dingen onthouden. Even een algemeen verhaaltje over hoe dit in zijn werk gaat. Het onthouden van dingen gebeurt dmv het geheugen en is afhankelijk van een aantal factoren. 1 is tijd. Hoe lang is iets geleden, bijvoorbeeld, weet je nog wat je 2 minuten geleden gegeten hebt? en 2 uur? en 2 dagen? dat word al moeilijker. En hoe zit dat met 2 jaar? Waarschijnlijk niet. Dit maakt herhaling (oefenen) noodzakelijk. Hoe vaker we het doen hoe beter we het onthouden. Als we elke woensdag gehakt zouden eten met aardappelen en boontjes, dan weet je dat je dat 2 jaar geleden ook hebt gehad op woensdag. Factor 2 is motivatie. Word de hond door iets gemotiveerd. Met andere woorden is het het waard te onthouden. Ik weet dat ik vroeger op school altijd slechte cijfers had voor godsdienst. Ik was hier niet voor gemotiveerd. Voor biologie had ik altijd wel hoge cijfers. Ik vond dit leuk en intressant en was dus meer gemotiveerd om het te onthouden. Als 3de hebben we nog stimulans. Stimulanse is bijvoorbeeld angst, pijn, intresse of blijdschap, bedenk het maar. Meestal is dit een emotie of drift. Als ik je vraag wat je 5 jaar geleden als lunch had weet je het niet meer, maar als de stimulanse sterk was heb je het wel onthouden. Als je direct na je lunch een autoongeluk hebt gehad zul je nog precies weten wat je hebt gegeten. Omdat je toen direct daarna extreme angst/pijn had. Juist op deze factoren zijn onze huidige trainings methoden ook gericht. Bij het voorbeeld van de slipketting is de correctie (pijn) de stimulanse en voorkomen van pijn(de correctie) de motivatie. Bij de clicker gebruiken we voer als beloning. Het voertje is hier de motivatie en de clicker (en later het commando) de stimulans. Wij gebruiken in de training een apparaatje dat een clicker heet. Het is een doosje met een metalen stripje die als je er op drukt een klikkend geluidje maakt. We gebruiken dit omdat dit altijd hetzelfde geluid heeft en herkenbaar word voor de hond. De clicker heeft als voordeel dat je heel precies kunt belonen. Als je alleen met koekjes zou belonen dan is het resultaat daar minder omdat het simpel weg langer duurt voor de hond het door heeft. Om maar even een heel zwart wit voorbeeldte geven; de hond gaat zitten en wij klikken. Hierna volgt een koekje. We hebben de hond nu beloont voor het zitten. Als je de clicker weg zou laten kun je het volgende krijgen. De hond gaat zitten. We gaan op zoek naar een koekje die uit de jaszak moet komen. De hond schud ondertussen zijn hoofd eens. We hebben het koekje gevonden en geven het aan de hond. Waar hebben we nu voor beloond. Het zitten of het schudden? Het antwoord is het schudden omdat de tijd tussen het schudden en belonen korter was dan tussen het zitten en belonen. Dit is dan eigenlijk een verspeelde poging om je hond te leren zitten en kost je een koekje. Je hond leert het zitten wel, hij schud zich immers niet elke keer weer uit, maar het duurt iets langer als wanneer we de hond direct kunnen belonen. Deze trainingsmethode met de clicker is gebaseerd op het fluitje die gebruikt word bij het trainen van dolfijnen. Een dolfijn is een dier dat je niet kunt trainen door te dwingen zoals wij dat met onze honden doen dmv een slipketting of fysieke hulpen. Dit omdat ze simpelweg te groot en zwaar zijn en bovendien gevaarlijk kunnen worden als ze iets niet zint. Bij de dolfijnen moesten ze dus een manier bedenken om het dier te belonen op specifiek gedrag wat de dolfijn spontaan deed. Dit werd dan gedaan dmv een fluitje. Zodra de dolfijn het fluitje hoorde kwam hij om zijn beloning te halen omdat hij had geleerd dat een fluitje een signaal is om een visje te krijgen. De truuc van het hele trainen van welk dier dan ook (,dat wil zeggen elk dier waarvoor voer een sterke motivatie is,) is om spontaan gedrag te belonen. Dit noemen we conditioneren. We zijn dus eigenlijk voortdurend bezig om onze honden te conditioneren voor dingen. Om dit beter uit te leggen is er een heel bekend voorbeeld. Namenlijk de ontdekker van het conditioneren.

Heb je wel eens van Pavlof gehoord? Ivan Pavlof was een professor die heeft uitgevonden hoe een dier leert. Een bekend voorbeeld is de hond en de bel. Paflov liet een belletje rinkelen en gaf de hond tegelijkertijd eten. . Hij meette hier het aantal speeksel wat de hond produceerde. (Een hond maakt speeksel aan zodra hij gaat eten.) Na verloop van tijd liet hij het belletje rinkelen maar gaf de hond geen eten. De hond produceerde net zoveel speeksel als wanneer hij dat deed als hij wel zijn bak voer kreeg. De hond linkte de bel met zijn eten. Een belletje betekende voor de hond het zelfde als eten. Hij heeft dit ook met een lamp geprobeert, een klikkend geluidje, een muziekje, een fluitje en ga zo maar door. Iedere keer kwam hij tot het zelfde gedrag. we noemen dit dus geconditioneerd gedrag. (ik heb er op youtube ook een filmpje van gevonden. Druk hier voor de link.) Dit is dus precies hoe ook een clicker werkt. Eerder werd deze methode dus vooral met het trainen van dolfijnen gebruikt en nu dus ook met onze hond. Deze methode doet een hond wel 3 keer sneller leren dan met elke andere methode. dit komt omdat eten een primaire ongeremde drift van de hond is. Liefde van een hond gaat door de maag in dit geval. Naast dat dit een snelle manier is om een hond iets aan te leren, (mits goed uitgevoerd,) is dit ook een hele positieve manier van training die daarnaast ook de werkdrift bevredigd. Natuurlijk moet je je hond wel eerst leren wat een clicker is. Hoe je dit moet doen staat beschreven onder elk volgend hoofdstukje in het gedeelte training. Je hebt nu een goed idee van hoe een hond leert. Een belangerijke basis die je altijd in het achter hoofd moet houden om tot een goed resultaat te komen. Je bent nu klaar om naar het hoofdstukje te gaan wat het beste bij jou en je hond past. Om het makkelijker te maken heb ik het verdeeld in leeftijden die de hond heeft. veel succes!