Ook het vluchtgedrag is een instinct en misschien wel het belangerijkste voor ons om te weten. Hoewel een gedomesticeerd paard eigenlijk geen vluchtinstinct nodig is, aangezien hij bij ons niet direct in contact komt met natuurlijke vijanden is het wel aanwezig. Een paard vlucht liever dan dat hij aanvalt, maar mocht hij niet kunnen vluchten dan zal hij aanvallen. Hij kan trappen, slaan en bijten en zelfs het gevaar platdrukken met zijn gewicht. Het vluchtgedrag is een van de redenen waarom we een paard al zo jong mogenlijk willen trainen. Deze training houd in dat we veulens al leren om stil te staan als we aaien of borstelen, we leren hem dat we aan de benen mogen komen en deze kunnen optillen en we leren hem niet bang te zijn voor vreemde objecten die hij in zijn leven tegen kan komen. We zijn eigenlijk bezig zijn vluchtgedrag te remmen.

Je zou kunnen zeggen dat een paard 1 plek op zijn lichaam wil beschermen boven al het andere en dat is zijn nek. De nek is het stukje dat direct achter de oren van het paard zit aan de bovenkant van zijn hoofd. Als een paard bang is, gespannen is, of vlucht dan zul je zien dat hij zijn hoofd omhoog doet. Een paard daar in tegen dat ontspannen is laat zijn hoofd zakken. Dit is een van de dingen waar we in onze training naar proberen te doelen.

Ik heb nog een filmpje gevonden met
een paarje dat aanvalt. Het is een jong paard oud die met stenen bekogeld word door een man. Hoewel het redelijk zeldzaam gedrag is onder paarden is het wel een goed voorbeeld van wat een paard kán doen.